5.05.2024
J 15, 9–17
„Wy jesteście przyjaciółmi moimi”.
Jakie to szczęście mieć takiego Przyjaciela! – często tak mówimy, a później zajmujemy się swoimi sprawami. Odrabiamy lekcje, biegniemy do koleżanek lub kolegów albo siadamy do komputera. Wieczorem ziewamy jak smoki i szybko zmykamy do łóżek – nie mówiąc Przyjacielowi ani „dobranoc”, ani „dziękuję”, ani „jesteś dla mnie najważniejszy”.
Czy tak postępuje się z przyjaciółmi? Nie.
Dla przyjaciela trzeba mieć czas. Trzeba z nim rozmawiać, czyli opowiadać mu o swoich radościach i smutkach, no i trzeba słuchać tego, co ma nam do powiedzenia.
Zadanie:
Odpowiedz, kiedy ostatnio rozmawiałeś z Panem Jezusem?
12.05.2024
Wniebowstąpienie Pańskie
Mk 16, 15–20
„Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba”.
W jaki sposób Pan Jezus wstąpił do nieba? Pojechał tam niebieską windą czy też eskortowali Go aniołowie ze specjalną nawigacją? A może było zupełnie inaczej? Tego się nie dowiemy, dopóki sami tam nie pójdziemy. Może właśnie w czasie wniebowstąpienia Pan Jezus przecierał nam szlak, byśmy przypadkiem nie zabłądzili?
Tak chyba nie myśleli wtedy apostołowie, ponieważ stali z zadartymi głowami i wpatrywali się w niebo. Bali się, że już nigdy Go nie zobaczą. Ależ się zdziwili, kiedy okazało się to nieprawdą!
Zadanie:
Przypomnij sobie, jak apostołowie spotykali Pana Jezusa po wniebowstąpieniu.
19.05.2024
Zesłanie Ducha Świętego
J 15, 26–27; 16, 12–15
„Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie”.
Pewnie nieraz bawiliście się w ciuciubabkę i wiecie, jak trudno chodzi się z zasłoniętymi oczami. Zupełnie inaczej jest, kiedy ktoś weźmie nas za rękę i poprowadzi. Wtedy wszystko jest prostsze. Tak jest z nami i Duchem Świętym. On bierze nas za rękę i prowadzi aż do samego Pana Jezusa, bo doskonale wie, że teraz jeszcze zbyt dobrze nie widzimy tego, co jest bardzo ważne. Dlatego pomaga nam przejść przez wiele niebezpiecznych miejsc.
Dobrze, że mamy kogoś takiego jak Duch Święty. I dobrze, że On chce być zawsze blisko nas. Na razie jeszcze Go nie widzimy, ale przecież wiele razy czujemy Jego obecność.
Przyjdzie jednak taki czas, że zobaczymy Go na własne oczy.
Zadanie:
Zastanów się, którego z darów Ducha Świętego potrzebujesz najbardziej? W wieczornej modlitwie poproś Go o ten dar.
23.05.2024
Mk 14, 22–25
„A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał im mówiąc: «Bierzcie, to jest Ciało moje»”.
Prawie każdy z nas chciałby wziąć udział w ostatniej wieczerzy. Chcielibyśmy zobaczyć, jak Pan Jezus siada z uczniami do stołu. Jak bierze do rąk chleb, który przed chwilą apostołowie przynieśli na ucztę, jak go błogosławi i prosi, by od tej chwili oni też tak robili. A później mówi, że ten chleb to Jego Ciało, a zwykłe wino, które używało się do popijania posiłku, to Jego Krew.
I tak już jest codziennie przez ponad dwa tysiące lat. Na każdej Mszy Świętej Pan Jezus, posługując się kapłanami, robi dokładnie to samo. Przemienia chleb w swoje Ciało i wino z wodą w swoją Krew.
Zadanie:
Na najbliższej Mszy Świętej, na której będziesz, podczas gdy ksiądz uniesie w górę hostię, która stała się Ciałem Pana Jezusa, i kielich, w którym jest Krew Pana Jezusa, podziękuj za to Panu Jezusowi z całego serca. Bo kościół, w którym jesteś, to jest właśnie Wieczernik, do którego Pan Jezus cię zaprosił.