7.04.2024
J 20, 19–31
„Podnieś rękę i włóż do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!”.
Gdybyśmy chcieli policzyć „niewiernych Tomaszów”, byłoby ich milion albo więcej. Bo trudno jest ludziom uwierzyć, że Jezus zmartwychwstał. Ale Pan Jezus nie gniewa się o to. Powiedział o sobie, że jest Miłosierny, dlatego przyszedł do Wieczernika i poprosił, aby Tomasz włożył swoją rękę do Jego boku. Tomasz szybko zrozumiał, że wiara nie jest jak cebula, którą można rozebrać warstwę po warstwie. Wiara jest jak powietrze – jest, a jej nie widać.
Zadanie: Sprawdźcie, jak długo wytrzymacie bez powietrza. Daję wam słowo, bez prawdziwej wiary również nie da się żyć.
14.04.2024
Łk 24, 35–48
„Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie mnie i przekonajcie się”.
Co by było, gdyby Jezus teraz stanął wśród nas? Przestraszylibyśmy się? A może ucieszyli, że możemy zobaczyć, jak naprawdę wygląda.
Tak było z apostołami. Kiedy Jezus znów przyszedł do Wieczernika, jedni się cieszyli, inni siedzieli przestraszeni, gdyż myśleli, że zobaczyli ducha.
A Jezus wytłumaczył im, że nie jest żadnym duchem tylko ich Jezusem. Oczywiście apostołowie rozpoznali Go, a jakże! Jedynie nie potrafili sobie wytłumaczyć, jak to się stało, że ten, który umarł, znów żyje.
Zadanie: Sprawdź, jak długo apostołowie przebywali z Jezusem, kiedy jeszcze był na ziemi?
21.04.2024
J 10, 11–18
„Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce”.
Pan Jezus jest Dobrym Pasterzem, wszyscy to wiemy. Potrafimy nawet powiedzieć, w jaki sposób zachowuje się dobry pasterz – czyli taki, który dba o powierzone mu owce.
Ma je zawsze na oku. Nigdy nie odchodzi od nich daleko. Jest czujny i w każdej chwili gotowy na ratunek.
A w jaki sposób można scharakteryzować dobrą owcę, jak myślicie? Znam takie, które nie chcą być dobre. Zachowują się, jakby zakładały na nos ciemne okulary i nie rozpoznawały Pasterza. Nie chcą za Nim chodzić i postępować według Jego rad.
Zadanie: Obiecaj Panu Jezusowi, że odtąd zrobisz wszystko, aby zawsze być dobrą owcą.
28.04.2024
J 15, 1–8
„Ja jestem krzewem winnym – wy latoroślami”.
Winogrono, choć jest takie małe, stało się prawie najważniejszym owocem. Owoc musi mocno trzymać się winnego krzewu i dojrzeć, bo czekają na niego chorzy, dla których robi się winogronowy sok. A z tych najbardziej dojrzałych winogron przygotowuje się wino, które w czasie Mszy św. staje się Krwią Pana Jezusa. Kto by pomyślał, że takie malutkie, a może stać się aż tak ważne!
Pan Jezus porównał nas do tych owoców, a siebie do winnego krzewu. I obiecał, że jeśli będziemy się Go mocno trzymali, to pięknie dojrzejemy i będziemy Mu bardzo potrzebni.
Zadanie:
Pomyśl, kim chcesz zostać, kiedy dorośniesz, i dlaczego.