1.07.2018 r.
Mk 5, 21–43
„Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej «Talitha kum», to znaczy: «Dziewczynko mówię ci, wstań»”.
Gdzie była dziewczynka, którą zawołał Pan Jezus i kazał jej wstać? Niektórzy myśleli, że ona tylko spała. Ale to nieprawda. Gdyby tylko spała, to rodzice z łatwością by ją obudzili. A tak przestraszeni pobiegli po pomoc do Pana Jezusa. A On ją poprosił, by wróciła – i zrobiła to.
Później wiele osób pytało ją, gdzie była i co widziała, ale nigdy nikomu o tym nie opowiedziała. Pewnie każdy z nas kiedyś zobaczy to miejsce, w którym była córka Jaira, ale na razie to tajemnica.
Zadanie: Odpowiedz na pytanie: czy potrafisz dochowywać tajemnic?
8.07.2018 r.
Mk 6, 1-6
„Skąd On to ma? I co za mądrość, która Mu jest dana? I takie cuda dzieją się przez Jego ręce!”.
Co za gapy z tych Nazarejczyków! Mieli u siebie samego Pana Jezusa i nie rozpoznali Go. Tylko zachodzili w głowę, skąd On ma tyle mądrości i dlaczego czyni takie wielkie cuda? A powinni od razu wiedzieć, że to sam Pan Jezus. Mogli Go rozpoznać po uśmiechu, który od razu widać, że jest szczery. Po spojrzeniu, w którym na pewno odbijały się kawałki nieba. I po dobroci, która nikomu nie sprawiała przykrości i nie zasmucała.
Zadanie:
Spróbuj przez najbliższy tydzień przyglądać się ludziom, których spotkasz. Posłuchaj ich słów i spójrz im w oczy. Przekonaj się, że Bóg naprawdę ukrywa się w ludziach.
15.07.2018 r.
Mk 6, 7-13
„…i przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie”.
Pan Jezus wysłał swoich uczniów w drogę zupełnie bez niczego. Nie pozwolił im zabrać toreb, walizek ani nawet kanapek. I nikt z nich nie umarł z głodu. Jak myślisz, dlaczego tak postąpił? Czy dlatego, że nie chciał, by uczniowie dźwigali ciężary? Skądże! Chciał, aby przekonali się, że Bogu można zaufać, bo On wszystko wie. Nawet to, kiedy człowiek jest głodny lub gdy coś go boli. O nas też Pan Bóg wszystko wie. Dlatego czeka, kiedy Mu zaufamy tak na sto procent.
Zadanie: Sprawdź, które z rzeczy zabranych na wakacje są zbędne i możesz się bez nich obejść.
22.07.2018 r.
Mk 6, 30-34
„Wtedy apostołowie zebrali się u Pana Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali”.
Czasami, szczególnie kiedy jest bardzo gorąco, wchodzimy na chwilę do kościoła, by się ukryć. Jest tam chłodno i cicho. I dziwimy się, że często ktoś przyklęka przy stopniach ołtarza i długo rozmawia o czymś z Panem Bogiem. Albo ktoś ukryty za filarem szczepce cicho modlitwy lub ociera łzę.
Ludzie, tak jak kiedyś apostołowie, przychodzą do Jezusa ze swoimi sprawami. Opowiadają Mu o radościach i zmartwieniach. A później czują, że nie są już sami, że Jezus razem z nimi niesie ich ciężary i radości.
Zadanie: Wieczorem, tuż przed snem, opowiedz Panu Bogu o tym wszystkim, co kryje się w twoim sercu.
29.07.2018 r.
J 6, 1-15
„Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby (…)”.
Nie wiem, jak miał na imię chłopiec, który razem z dorosłymi słuchał nauki Pana Jezusa, ale wiem, że kiedy Pan Jezus poprosił o jego chleby i ryby, to on natychmiast Mu je dał. I zupełnie nie zmartwił się, że inni wszystko mu zjedzą, a on będzie głodny. I nawet nie przyszło mu do głowy, że dzięki jego dobremu sercu Pan Jezus nakarmi wszystkich, którym burczało w brzuchu. Jakież było zdziwienie chłopca, kiedy te pięć chlebów i dwie ryby Jezus łamał i łamał, prawie do samego wieczora, a one i tak się nie kończyły.
Zadanie: Jakie byłoby twoje zachowanie, gdyby ktoś poprosił cię o oddanie mu twojej ostatniej rzeczy?