7.02.2016
Łk 5, 1-11
„Na Twoje słowo”…
Czy św. Piotr, zwany wtedy Szymonem, nie przypomina trochę ciebie? I czy jego rozmowa z Panem Jezusem na pewno nie ma nic wspólnego z twoimi rozmowami z rodzicami?
Przecież to on, Szymon–rybak, lepiej niż Pan Jezus wie, gdzie i kiedy łowi się ryby. Tak jak ty – lepiej od rodziców wiesz, co jest dla ciebie lepsze.
Szymon zostawił jednak swoje racje i powiedział do Pana Jezusa: „Na Twoje słowo zarzucę sieci”. Zobacz, jak to zadziałało! Taka niespodzianka! Połów okazał się tak obfity, że sieci aż zaczęły się rwać.
Zadanie: Pomyśl, czy może nie warto na „słowo rodziców” zrobić wbrew temu, o czym jesteś przekonany?
14.02.2016
Łk 4, 1-13
„Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu i przebywał w Duchu Świętym na pustyni czterdzieści dni, gdzie był kuszony przez diabła”.
Kto by się nie bał zostać sam na pustyni aż czterdzieści dni i nocy? Ja tak, a wy? Wyobraźcie sobie, że Pan Jezus się nie bał. Nie bał się nawet wtedy, kiedy przyszedł do Niego diabeł i opowiadał niepojęte rzeczy. Chciał Go nabrać, że kamienie staną się chlebem i że da Mu na zawsze wszystkie królestwa świata. Pan Jezus wygonił go tam gdzie pieprz rośnie albo jeszcze dalej, bo przecież wiedział, że jeśli się kocha z całego serca Pana Boga, to nie można z diabłem rozmawiać.
Zadanie: Odmów modlitwę „Aniele Boży Stróżu mój”.
21.02. 2016 r.
Łk 9, 28b-36
„(…)«Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawmy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza»”.
Pewnie wielu z was marzy o tym, żeby podobnie jak Piotr, Jakub i Jan być na górze Tabor i popatrzeć choć przez chwilę na przemienionego Pana Jezusa. A czy pomyśleliście kiedyś o tym, że dzięki Eucharystii nie musicie wspinać się na żadną górę, by zobaczyć Pana Jezusa? W kościele w czasie Mszy św. nie tylko widzicie Go przemienionego, ale także słuchacie Jego słów. Pamiętajcie, że Msza św. to coś dużo więcej niż góra Tabor.
Zadanie: Na zakończenie Eucharystii, w której uczestniczysz, powtórz za św. Piotrem: „Mistrzu, dobrze że tu jesteśmy”.
28.02.2016
Łk 13, 1-9
„Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym drzewie figowym, a nie znajduję”.
Czasami Pan Bóg staje nad nami tak jak nad drzewem figowym i widząc, że wciąż się nie poprawiamy, mówi po cichu: Bo stracę cierpliwość!
I nawet nie przychodzi nam do głowy, ile Pan Jezus musi przekonywać Pana Boga, że nie jest z nami tak źle i że na pewno się poprawimy.
Czasami rodzice też nie mają w stosunku do nas cierpliwości i przestają wierzyć w nasze obietnice poprawy. Bywa, że dopiero łzy w oczach mamy sprawiają, że znów stajemy się dobrzy.
Zadanie: W Wielkim Poście spójrz na krzyż. To coś więcej niż łzy Pana Boga… Dlatego spróbuj być „dobrym drzewem”, które przynosi piękne owoce.