Pucowalnia serc

Ewangelie na październikowe niedziele

Ewangelie na październikowe niedziele

Urwisie, otwórz ucho i posłuchaj co w październiku mówi do ciebie Bóg.

2.10.2016
Łk 17, 5–10
„Gdybyście mieli wiarę jak ziarenko gorczycy…”.
 
Często myślimy, że nasza wiara jest dużo większa niż ziarenko gorczycy. Tylko nie rozumiemy, dlaczego na nasz głos nie chce się przesunąć nawet zeszyt na biurku, a co dopiero góra lub drzewo, o których mówi Pan Jezus. Na pewno będzie ci trudno w to uwierzyć, ale trudniejsze od przesuwania gór i przesadzania drzew jest uśmiechnięcie się do kogoś, kto jest smutny, przepuszczenie w drzwiach kogoś, kto się spieszy, ustąpienie miejsca w autobusie starszej osobie… Takie trudne rzeczy potrafią tylko ci, którzy mają wiarę jak ziarenko gorczycy.
 
Zadanie:
Zmierz swoją wiarę za pomocą miernika: miłości bliźniego.
Trzy razy pomóż komuś zupełnie bezinteresownie. Sprawdź, czy będziesz w stanie pomóc po raz czwarty, czy już się poczujesz zniechęcony.
 *

9.10.2016 r.
Łk 17, 11–19
„Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła”.
 
Wiara to wielka zagadka. Pan Jezus powiedział, że wiara uzdrawia wszystkie choroby, a tak wielu ludzi choruje. Leżą w szpitalach lub przyjmują gorzkie lekarstwa, a z chorobami muszą się rozprawiać lekarze i pielęgniarki. Czyżby wiara sobie z nimi nie radziła?
A jednak radzi sobie, i to całkiem dobrze. Czasami jednak Pan Bóg posługuje się ludźmi. Często jest w tym trochę podobny do mamy i taty, którzy potrafią wszystko zrobić sami, ale jednak proszą cię o pomoc. Robią to po to, byś czuł się potrzebny i szczęśliwy.
 
Zadanie:
Zapytaj rodziców, w czym możesz im dziś pomóc, i spełnij ich prośbę z radością.

*

16.10.2016 r.
Łk 18, 1–8
„Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?”.
 
Wydaje się nam, że Pan Bóg wcale nie musi szukać wiary na ziemi, bo widać ją wszędzie. Są kościoły, krzyże i figurki, a wiele osób nosi na szyi medaliki. A jednak Panu Bogu chodzi o tę wiarę, która mieszka w sercu i zmienia ludzi tak, że dzięki nim na świecie jest pokój, radość i dobro.
Dużo łatwiej jest pójść w niedzielę do kościoła lub wziąć do ręki różaniec, ale być dobrym dla innych, przebaczać krzywdy, cieszyć się z sukcesów innych jest o wiele trudniej. A to jest właśnie prawdziwa wiara.
 
Zadanie:
Wymień pięć osób, które według ciebie na pewno mają wiarę w sercu. Pomyśl, w czym chcesz ich naśladować.
*
 
23.10.2016 r.
Łk 18, 9–14
„Każdy, kto się wywyższa, będzie poniżony...”.
 
Dobrze wiemy, jak to czasami bywa w klasie. Nie brakuje tych, którzy chcą być lepsi od innych i często pchają się na pierwsze miejsca. Mniej odważni i nieśmiali pozostają z tyłu. I gdyby nie to, że trzeba poprawić ocenę ze sprawdzianu lub że przypadł dyżur ścierania tablicy, to pani może zapomniałaby, że ma w klasie jeszcze innych uczniów.
To takie ważne, by umieć dostrzec wokół siebie innych, by ustąpić im miejsca, podzielić się czymś, zaprosić do wspólnej zabawy.
 
Zadanie:
Pomyśl o tych wszystkich dzieciach w krajach misyjnych, o których nikt nie pamięta, nikt się o nich nie troszczy. Odmów w ich intencji dziesiątkę Różańca, prosząc Matkę Bożą, by posłała do nich ludzi, którzy mają anielskie serca.

*
 
30.10.2016 r.
Mt 16, 13–19
„Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?”.
 
Jak myślisz, dlaczego Jezus zadaje dziś takie pytanie apostołowi Piotrowi? Chce się przekonać, czy ludzie zorientowali się, że przyszedł do nas z nieba, czy też że potrafi czynić cuda, czyli rozmnażać chleb, uzdrawiać chorych, uciszać burze?
Zapewne ty także czasami pytasz swoich przyjaciół: kim ja dla ciebie jestem?
Może nawet mama i tata też cię o to pytają?
Takie pytania stawia się ludziom, których się bardzo kocha, na których nam zależy.
Dlatego odpowiedź jest tak ważna.
 
Zadanie:
W czasie wieczornej modlitwy zastanów się, a później najszczerzej jak potrafisz, powiedz Panu Jezusowi, kim On tak naprawdę jest dla ciebie.