Ewangelie na sierpniowe niedziele

J 6, 24–35
„Rabbi, kiedy tu przybyłeś?”.
 
Czy przyszło wam kiedyś do głowy, że zanim przybyliście w konkretne miejsce, to Jezus już tam był przed wami i czekał na was?
Może nawet nie zawsze powiedzieliście Mu, dokąd się wybieracie na wakacje, co robią te walizki na środku pokoju i jakim środkiem transportu spróbujecie dotrzeć do wybranego miejsca – a On i tak wszystko wiedział. Czekał tam na was.
Dokładnie tak samo jak na uczniów i tłumy ludzi z dzisiejszej Ewangelii. Wszyscy się zastanawiali, w jaki sposób Jezus dotarł na drugi brzeg przed nimi.
Pewnie to Jego wielka tajemnica. Choć jeśli Go poprosicie o jej ujawnienie, to może…?
 
Zadanie:
Spróbuj zauważyć, czy Jezus przypadkiem nie pozostawił jakiegoś znaku lub śladu swojej obecności, w miejscu do którego przybyłeś na wakacje.
 
  J 6, 41–51
„A Żydzi szemrali przeciwko Niemu”.
 
Nam też się zdarza szemrać przeciwko rodzicom, rodzeństwu i przyjaciołom, a nawet przeciwko samemu Bogu. Choćby o to, że przykazania są za trudne, że trzeba w każdą niedzielę i święta chodzić do kościoła, że nie można zapłacić złem za zło.
A Jezus mówi w Ewangelii:  „Nie szemrajcie między sobą”.
Znaczy to, że Jezus ma absolutny słuch, to znaczy, że słyszy nawet nasze myśli.
Nie trzeba się jednak tego bać. Czasami to bardzo dobrze, gdy ktoś nas w porę upomni, zatrzyma i nie pozwoli nam zrobić czegoś złego.
Tak robi tylko ktoś, komu bardzo na nas zależy.
 
Zadanie:
Powstrzymaj swojego przyjaciela od zrobienia czegoś złego – jeśli mu taki pomysł oczywiście przyjdzie do głowy.
  J 6, 51–58
„Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki”.
 
Pamiętacie swoje zniecierpliwienie w czasie Pierwszej Komunii Świętej, kiedy nie mogliście się doczekać, aż przyjmiecie Pana Jezusa do serca?
Wszystko wtedy w kościele było piękne – i Msza Święta, i bielutka alba, i złota hostia na piersiach – ale i tak to wszystko było nieważne, bo czekaliście na tę chwilę, kiedy przyjdzie Pan Jezus w Komunii św. To była ta najważniejsza chwila.
Wyobraźcie sobie, że Pan Jezus codziennie tak właśnie czeka na was. Wręcz nie może się doczekać, kiedy podejdziecie do ołtarza i przyjmiecie Go do swojego serca.

Zadanie: Obiecaj sobie, że nie będzie żadnej niedzieli bez Mszy św. i że najczęściej jak tylko się da będziesz przystępować do Komunii św.
 
  J 6, 54. 60–69
„Trudna jest ta mowa”.
 
Czasami złościmy się na Pana Jezusa, że wymyślił takie trudne zasady naszej przyjaźni. Niektórzy mówią, że to wszystko dlatego, iż nie zapytał nas o radę, kiedy je ustalał.
Są też tacy, którzy mówią Mu, że to właśnie z tego powodu ma tak mało przyjaciół.
A Jezus mówi, że to nieprawda, że wcale nie są trudne. Że to uczciwa propozycja, by nie obmawiać nikogo, by przebaczać, nie zabierać tego, co do mnie nie należy, i by zawsze dawać każdemu szansę poprawy.
A co wy na to?
 
Zadanie: Spisz zasady przyjaźni między tobą a Jezusem. Zobacz, czy naprawdę różnią się od tych, które Jezus zapisał w Dekalogu?
 
  Mk 7, 1–8. 14–15. 21–23
„Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli”.
 
Czy wiesz, że nasze serce podobne jest do kubka po kakao?
Często przyzwyczajamy się do naszego złego zachowania i trudno nam je zmienić. Czasami ktoś zwróci nam uwagę na to, że źle postępujemy, ale wtedy szybko przerzucamy winę na innych. Wskazujemy największym palcem i mówimy: „to przez niego, to przez nią”. A to nieprawda, bo brzydkie słowa, zazdrość, złość mieszkają w naszych sercach i trzeba je jak najszybciej stamtąd wyrzucić.
Niektórzy Żydzi też myśleli, że wystarczy naczynie umyć z zewnętrznej strony i już będzie czyste. A to nieprawda!
 
Zadanie: Kiedy skończysz pić herbatę lub kakao, umyj swój kubek tylko z zewnętrznej strony i sprawdź, czy środek stanie się automatycznie czysty?