• Najłatwiej w zimowym parku zauważyć sikory - są bardzo głośne i ruchliwe. Możemy też spotkać oliwkowe dzwońce i pstrokatą ziębę.
• Jeżeli będziemy mieć szczęście dostrzeżemy rzadziej spotykane gatunki – grubodzioby, trznadle, szczygły albo czyżyki.
• Zima to jedyny moment, w którym możemy obserwować jemiołuszki - gości z mroźniejszych terenów Europy i Azji.
• Sikora modra - w odróżnieniu od sikory bogatki, sikora modra ma niebieską czapeczkę na głowie.
• Dzwoniec - ma charakterystyczne żółte obrzeżenie na skrzydłach. Podobny do niego czyżyk jest pozbawiony tej ozdoby.
• Grubodziób - ma masywny dziób, ktory służy mu do rozłupywania nasion i pestek.
• Szczygieł - na głowie szczygła znajdują się czerwone, białe i czarne pasy. Reszta ciała pokryta jest pstrymi piórami.
• Gile występują w Polsce przez cały rok, ale najłatwiej je zaobserwować zimą, gdy przylatują do nas stada z północy.
Zadania
• Sfotografuj ptaki spotkane w parku. Zdjęcia wykorzystaj do wykonania albumu lub prezentacji.
• Posłuchaj odgłosów wydawanych przez ptaki. Czy usłyszysz śpiew sikory bogatki - „ci-ci-be” lub „to-to-pij”?
• Poszukaj ptasich piór na śniegu. Spróbuj rozpoznać, do jakiego gatunku należą.
• Stwórz witraż przedstawiający kolorowe, zimowe ptaki. Na czarnej kartce z bloku technicznego narysuj sylwetkę gila, dzwońca i sikory. Naszkicuj też pola, które będziesz wycinać – wewnątrz ciała ptaków i w tle. Wytnij pola i podklej je bibułkami w odpowiednich kolorach.